تجزیه لفظ «اجاره»

هو الحق و له الحمد

در تجزیه لفظ «اجاره» اقوال مختلفی وجود دارد که 3 قول از این اقوال، قاولین به مصدر هستند و 2 قول دیگر قاول به غیر مصدر بودن آن لفظ.

اقوال پیرامون لفظ «اجاره»

1- «اجاره» اسم است به معنای «اجرت» یعنی مزد و کرایه

2- «اجاره» اسم مصدر باشد

3- «اجاره» مصدر ثلاثی مزید باشد از باب «مفاعله». بنابراین این ماده در باب مفاعله دو مصدر دارد بدین صورت : آجَرَ - یُئاجِرُ - مُئاجِرَه و اِجارَه

4- «اجاره» مصدر ثلاثی مزید باشد از باب افعال که در این صورت نیز بنابر قاعده تحفیف همزه دو مصدر بدست می آوریم که یکی از آنان «ایجار» و دیگری «اجاره» می باشد. بدین صورت :آجَرَ - یُوجِرّ - ایجار و اجاره». از آن جا که مصدر اصلی این باب به صورت «اِئجار» می باشد با اجراع قاعدع ای ار قواعد تخفیف میتوان همزه را در آن به یاء تبدیل کرد که لفظ »ایجار» بوجود می آید و بار هم با اجرای قاعده ای از قواعد تخفیف می توان همزه را در آن حذف نمود و عوض از همزه یک هاء سکت به آخر آن اضافه کرد که در این صورت مصدر به صورت «اجاره» در می آیدل

5- بهترین نظر، این نظر است، یعنی «اجاره» را مصدر بدانیم ولی نه از مصادر ثلاثی مزید بلکه مصدر ثلاثی مجرد از « اَجَر - یَاجرُ - اجاره» که معنی آن به صورت معنی باب افعال ثلاثی مزید ترجمه می شود.